1. Адзначце выразы, Якія ня з'яўляюцца словазлучэннем: 1) Вясёлы І Шчыра; 2) насупраць дома; 3) сорак Тры; 4) цікавая сустрэча; 5) карыстацца Ў маўленні.

2. Адзначце словазлучэнні, у якіх словы звязаныы падпаракавальнай сувяззю кіраванне: 1) сапраўднае натхненне; 2) натхніць на творчасць; 3) натхнёна дэкламаваць; 4) апавядаць з Натхненне; 5) натхнёны прыгажосцю.

З. Адзначце сказы, у якіх выдзеленае курсівам слова (словы) 3'яўляецца выказнікам: 1) Раніца ЦіХАЯ, ЛАСКАВАЯ. 2) мінулае народа -гэта ЛЕТАПИС Яго слаўных гераічных здзяйсненняў. 3) Бацькі папрасілі мяне ДАПАМАГЧЫ суседа пакасіць траву. 4) На захадзе ПАЛЫМНЕЕ вяршыня круты гары. 5) ЗДАЕЦЦА, Першы раз у Люсіна я на ведаўся па камандзіроўцы раённай газеты.

в а д з я н і к

            паводле старадаўніх павер’яў беларусаў вадзянік – уладар вадаёмаў,  жывых істотаў у іх.

            вадзяніка звычайна ўяўлялі ў выглядзе старога з зялёнай барадой,  доўгімі валасамі, расплывістым тварам, укрытага водарасцямі і цінай. лічылі, што вадзянік жыве ў вірах рэк, асабліва каля млыноў, на дне азёр, крыніц,  глыбокіх кадлодзежаў. яму прыпісвалі рух і памутненне вады, пару над ёй,  разлівы рэк, псаванне ўных прылад, разбурэнне плацін, гібельлюдзей і  жывёл у вадзе.

            у цыкле “у зачарованым царстве” знаходзім адзін верш, прысвечаны воднаму ўладару

(верш   “ вадзянік ”):

сівавусы, згорблены, я залёг між цінай

і   і грэюся – сплю на дне ракі.

твар травой аблутана, быццам павуцінай,

за сыпаюць грудзі мне жоўтыя пяскі.

          над вадой ля берага ціха спіць асока,

          ды лаза зялёная жаліцца-шуміць,

          хвалі ціха коцяцца і бягуць далёка,-

          і усё навокала сном адвечным спіць. (14)

            вадзянік – стары, сівы, згорблены, ляжыць на дне ракі, увесь аблытаны цінай і засыпаны пяскамі. старасць на дазваляе яму падняцца, агледзіць свае ўладанні і ён прытаіўся на самым днішчы.  нямоглы, здаецца, ён баіцца ўсякага шуму ці з’явы, што могуць парушыць яго шматгадовы пакой. ён нікога няздольны пакрыўдзіць.

            вельмі падобны вобраз вадзяніка малюе м.багдановіч у вершы  “асенняй ночай”, што не ўвайшоў у нізку “ у зачарованым царстве”:

…спакойна мне тут пад вадою:

      залёг я ля млына на дне;

      апруся ля кола рукою,-

      млын казку старую пачне.

              кругі завіруецца жорнаў,

              трасецца хадырна сцяна;

              а думы – як колас без зёрнаў,-

              усё мяне цягне да сна.

беспамятна колы піхаю;

хілюся да дна галавой –

і ўжо я драмлю, засыпаю

пад шум непагоды глухой. (15)

            вадзяніку ўтульна адпачываць пад вадой ля млына, што ўкалыхвае яго сваёй адвечнай песняй і стары кладзе галаву на мяккае дно і засынае.  у яго няма клопатаў. ён не здзяйсняе ні дрэнных, ні добрых учынкаў. адзінае яго справа – спаць пад млынам. 

            такім чынам, у вершах м.багдановіча паўстае вобраз старога, нямоглага вадзяніка, няздольнага кіраваць сваім царствам.

1.каханне сумленней даверы, і ашуканы закаханы заслугоўвае не шкадаванні, а здзіўленні і павагі.

2. чалавек — гэта частка цэлага, якое мы завём сусвет

3.сяброўства - самае неабходнае для жыцця, бо ніхто не сабе жыцця без сяброў, нават калі б ён меў усе астатнія выгоды.

4. адзінае шчасце ў жыцці - гэта сталае імкненне наперад.

5.ніхто не можа зразумець дзіця так няправільна, як яго маці.

6.беражыце прыроду ў сабе, а не сябе ў прыродзе.  

цяпер там стаіть хата,дзе раней было .зімой,калі пачынала добра цямнець,мы гулялі на вуліцы.

ураджайным будзе лета,калі снег аж да акон.ужо сонца не відаць,бо зноў на палях легла спаць.з усходу ішла вясна,каб зноў на палях зелянець.маці старалася трымацца так,нібы нічога не было.тут было столькі прастору,колькі жадала душа.трывожна,хоць скрозь цішыня і спакой.) 

  я занепокоиуся, бо   доуга не было настауника прычыны

у прыродзе стольки хараства,што усим мастакам хопиць на многа спосабу дзеяння и ступени

там, дзе няма снегу-цвитуць даданая месца

мы вярнулися позна, бо было шмат   даданая прычыны

каб многа ведать, трэба многа чытаць   даданая мэты

як тольки пачало холодаць, мы рушили даданая часу