Аспан емес, ғарышқа де.

- Ғарыш деген не?

- Ғарыш деген де аспан, айырмасы- одан тым алыста.

- Жерден жырақ, алыста мен ешқашан болған емеспін, -деп Оле-Лукойе шынын айтты.

- Қаласаң барайық.

Олар биіктей берді.Биіктей-биіктей көрінбей кетті.Кенет күймешана жеп-жеңіл боп, ал аттары мақтадан жасалған ойыншықтай қалықтап, бұлардың өздері де отырған орындарынан ажырап, бейне су ішінде жүргендей жеңілдеп сала берді.Оле-Лукойе қатты састы, жалма-жан қарманып, Дастанның қолынан ұстамақ боп еді, саусағы шалғайына әзер ілікті.

- Оле-Лукойе, бекем бол, біз салмақсыздыққа тап болдық! Бері жақындап, қолымнан ұста!Міне, сол қолым. Ажырап кетсек, мәңгі бөлінгеніміз дей бер. Таяқшаңды түсіріп алма! -деп дауыстады Дастан. Оле-Лукойе Дастанның қолынан тас қып ұстап алды.

- Міне, осылай. Енді орындыққа отыруға тырысайық.Бірін-бірі сүйемелдеп шанаға қанша отырмақ болғанымен салмақсыздық оларды жайғастырар емес. Дастан делбенің бір ұшымен шананың екеуін шанаға байлап қойды.

- Біз енді жерді айналып, осылай қалықтап ұша береміз, ұша береміз.Ғажап, қой, ә...!

2) Дастанның «таяқшаңды түсіріп алма» деуінің сыры неде деп ойлайсың